Iedereen heeft zo zijn eigen verhaal! Is het niet het bloed, dan wel de liefde die soms kruipt waar het niet gaan kan.
Je zult het misschien zelf wel herkennen. Zoveel van iemand houden, dat het zelfs pijn doet. Zoveel van iemand houden, terwijl je nauwelijks iets terugkrijgt. Zoveel van iemand houden, dat je verstand zegt: ‘Hou op’, maar je hart geen andere (uit)weg weet.
Ze had het al dezelfde avond moeten weten. Op de dansvloer ontmoet Feline deze wildebras; bijzonder aantrekkelijk, met blauwe ogen en donker haar. Als hij haar naar huis brengt, weet hij haar naam al niet meer, maar vraagt wel haar telefoonnummer.
De eerstvolgende ontmoeting bij hem thuis krijgt ze in plaats van een drankje, hemzelf aangeboden. Feline gaat er gretig op in. Na jaren van alleen-zijn wil ze weer eens voelen hoe het is om begeerd te worden. Hij noemt haar steevast zijn ‘vriendinnetje’, wat Feline kleinerend vindt klinken, maar ach…
Na een aantal maanden trekt ze de stoute schoenen aan en vraagt hoe hij deze ‘relatie’ nu ziet. Volgens hem is het ‘losjes’ behalve dan dat niet gevreeën mag worden met een ander. Voor Feline blijft het onduidelijk. Het samenzijn is leuk, maar de diepe gesprekken eindigen telkens in huilbuien. Hij huilt, zij troost.
Waar is het wij-gevoel?
Als blijkt dat ze niet mee mag naar een strandfeest, gaat ze er stiekem met een vriendin alsnog heen. Tot haar verbazing ziet ze zijn vrienden daar met hun vrouwen. Maar hij had toch gezegd dat de vrouwen niet welkom waren? Naar Ibiza mag ze niet mee (‘voor mannen onder mekaar’), ze mag niet kijken naar zijn hockeytoernooien (‘dan schaam ik me’), kleding kopen doet hij alleen (‘jouw smaak is anders dan de mijne’).
Dit is niet de relatie die zij wil. Wanneer denkt hij eens aan haar? Waar is het wij-gevoel waar iedereen het over heeft?
In plaats van op te komen voor zichzelf, is hij Feline voor en verbreekt de ‘relatie’. Volgens hem doet ze te moeilijk, wil ze hem teveel zien, claimt en manipuleert ze. Feline is met stomheid geslagen. Waar heeft hij het over? Nog altijd begrijpt ze niet dat hij haar heeft laten gaan, zonder traan dit keer.
Haar eigenwaarde heeft een flinke deuk opgelopen. Zij heeft moeten leren om zich te focussen op haar eigen gevoelens en behoeften. Pas dan kan ze vol zelfvertrouwen een nieuwe relatie aangaan. Feline heeft inmiddels een liefdevolle relatie met een man, die vooral in WIJ denkt. Zo schrijft ze me afsluitend in een mail: ‘Ga eerst maar eens van jezelf houden, dan komt het WIJ-gevoel vanzelf!’
Auteur: Marcella Hagenaar – Bij Mij Relatietherapie
Juli 2012